İş bulmaktan ümidini kesenlerin sayısı artıyor

Necla KOLBUKEN tarafından yayınlandı

11 Ağustos 2020, 18:04 yayınlandı

Paylaş

İş bulmaktan ümidini kesenlerin sayısı artıyor / Haberin Peşinde Urfa

Türkiye’nin en büyük problemlerinden biri işsizlik. TÜİK’in açıkladığı Mayıs dönemi verilerine göre, işsiz sayısı geçen yılın aynı dönemine göre 331 bin kişi azalarak 3 milyon 826 bine indi. İşsizlik oranı ise 0,1 puan artış ile 12,9 olarak gerçekleşti. Geçen yılın aynı dönemine göre istihdam edilen insan sayısı 2 milyon 411 bin azaldı! Nisan, mayıs ve haziran aylarını içeren Mayıs dönemi işsizlik verisi süresince işten çıkarma yasağı uygulanmıştı. İstihdam edilen insan sayısının 2,4 milyon azalmasına rağmen işsiz sayısının da azalmasının en önemli sebeplerinden biri vatandaşın iş aramaktan umudunu kesmesi. İşte bazı büyük kentlerimizdeki iş aramaktan umudunu kesenler…

Müslüm EVCİ

Kemal ATLAN

Evren DEMİRDAŞ

Uğur AKAGÜNDÜZ

İsmail AKIN

ESKİŞEHİR

“5 YILDIR İŞ ARIYORUM”

İş bulmaktan umudunu kesenlerden birisi de Eskişehirli Ozan Demir. Lise mezunu olan 27 yaşındaki Ozan Demir… 5 yıl önce özel güvenlik kursunu bitirdiğini belirten Demir, yiten umutlarını şöyle dile getirdi:

“6 sene önce askerden geldim. Daha kolay iş bulabileceğimi düşünerek 5 yıl önce özel güvenlik kursuna gittim. Sonrasında da İş Kurumu Eskişehir Müdürlüğü’ne iş için müracaat ettim. Ancak bunca senedir iş için beni arayan olmadı. Kendi çabalarımla da sürekli bir iş bulamadım. Zaman zaman özel güvenlik şirketlerinden part time olarak işe çağrılıyorum.

İş Kurumu’ndan da artık ümidim yok. Özellikle pandemi döneminde birçok işletme zor durumdayken ve işçi çıkartmaya çalışırken biz işsizlere sıra geleceğini düşünmüyorum.

Muhterem Çıtanak (35)

KOCAELİ

“İŞ-KUR’A DEFALARCA BAŞVURDUM”

Kocaeli’nde yaşayan 35 yaşındaki Muhterem Çıtanak, tersane çalışanı olduğunu ancak bir süredir işsiz olduğunu söyledi. Çıtanak, “Corona virüsü bütün sektörleri alt üst etti. Ben tersane çalışanıydım. İşsiz kaldım. O işi de güç bela bulmuştum. Çok zor şartlarda çalışıyordum. Ama iki çocuğum var. Aileme bakmam gerekiyordu.

Tersane işine girene kadar da uzun yıllar işsiz kaldım ve iş aradım. Gündelik işlerde çalıştım. Şu anda aylardır işsizim. İş arayacak takatim kalmadı artık. Günlük bir iş bulursam koşarak gidiyorum. Onun haricinde iş aramak için çabalayamıyorum. Corona virüsüne karşı tedbir almayı da bıraktım. Ben ölsem ne olacak? Yaşasam ne olacak?

Cebimde tek kuruş para olmadan geziyorum günlerce. Evime ekmek götüremiyorum. Geleceğe dair hiç umudum yok. Çocuklarım için üzülüyorum. Bütün belediyelere, bütün resmi kurumlara başvurdum. Cevap alamadım. İŞKUR’a da defalarca başvurdum. Geri dönüş olmadı.”

Emre Altıparmak (26)

KONYA

“İŞ ARAMAYI BIRAKTIM”

Konya’da yaşayan 26 yaşındaki Emre Altıparmak, Afyon Kocatepe Üniversitesi Turizm ve Otelcilik mezunu… Altıparmak işsizlik serüvenini şöyle anlatıyor:

Bekarım ve ailemle yaşıyorum. Mezun olduktan sonra bir süre otellerde çalıştım. Pandemi yüzünden işsiz kaldım. Uzun süre iş aradım. Kendi sektörümden ziyade başka işler de aradım ama bulamadım. Şu an iş aramayı bıraktım.

Çünkü hangi kapıyı çaldıysam çeşitli sebeplerden dolayı olumsuz dönüş yaptılar. Şu an benim durumumda olan birçok arkadaşım var. Bir an önce bu salgının bitip, ülkemizde her şeyin hem sosyal hem de ekonomik anlamda normale dönmesini diliyorum.

Gülşen Atmaca (34)

ELAZIĞ

“İŞ BULMA ÜMİDİMİ YİTİRDİM”

Elazığ’da yaşayan 34 yaşındaki Gülşen Atmaca da Fırat Üniversitesi Elektrik Bölümü mezunu ve 3 yıldır iş arıyor… “Birçok iş görüşmesi yapmama rağmen iş başvurularım kabul edilmedi” diyen Atmaca, “Gerek ekonomik kriz gerekse liyakat sisteminin tamamen bitmesinden dolayı iş bulma imkanım gün geçtikçe daha da azaldı.

İş bulma ihtimalimin bu saatten sonra daha düşük olduğunu düşünüyorum. Çünkü bu ülkede adam kayırmaca olduğu sürece biz garibanlar kendi hakkımızla bile iş bulamayacağız. Öğretmeninden, hemşiresine, inşaat teknikerinden, gazetecisine kadar birçok insan yıllardır işe girebilmek mücadelesi veriyor.

Benim istihdam olabileceğim alan enerji sektörü ancak ülkemizdeki birçok enerji alanının özelleşmesinden dolayı bu imkanım da elimden çıktı. Bir başka sorun ise ülkemizdeki kadın erkek eşitsizliğinden dolayı iş bulma imkanım daha da azalmış olması.

Kadınların ağır işlerde çalışamayacağı gibi bir ön yargı var patronlarda. Bu da bizim en büyük dezavantajımız maalesef. Bu gibi nedenlerden dolayı iş bulma ümidimi yitirmiş bulunmaktayım. Bu iktidarın erk sevdası bitmeden biz kadınların iş hayatında olma ihtimalinin çok düşük olduğunu düşünüyorum” diye konuştu.

ANTALYA

“BU KADAR İŞSİZ KALAMAMIŞTIM”

Antalyalı 43 yaşındaki Doğan Murat, 2019 yılının Aralık ayında bu yana işsiz. “Şu ana kadar bu kadar uzun süredir işsiz kalmadım” diyen Murat, “Umudumuz her yıl olduğu gibi bu yıl da mart ayında sezonun açılması idi. Fakat pandemi nedeniyle sezon bir türlü açılamadı. Birçok iş yerine başvuruda bulundum bir sonuç alamadım. Ağustos ayının ortalarına geldik. Bundan sonra sezon da kalmadı. Artık umutlarımı kaybetmeye başladım” diye konuştu.

Antalya’da yaşayan Kemal Emrullah (40) geçen yıldan beri iş aradığını belirterek şöyle konuştu:

“Bakmak zorunda olduğum insanlar var. Bu yıl pandemi nedeniyle birçok işleri kapandı. Açılanlarla çalıştırdığı personeli yarı yarıya düşürdü. Ben turizm alanında çalışıyordum daha önce. Bu yıl Antalya’da çok az sayıda otel açıldı. Bugün açık olan bazı otellere başvuruda bulundum ama umudum kalmadı diyebilirim. Elimizde bulunan üç kuruş parayı da iş başvurularına gitmek için harcıyoruz.

EDİRNE

“İŞSİZLER KONUŞMAKTAN KORKUYOR”

Edirne’de işsizlerin durumu ise biraz garip. İşsiz olduğunu belirten kişiler ‘İş bulamam endişesiyle’ söylemekten çekiniyor. Vatandaşlar, görüntülerinin ve kimliklerinin basında yer alması ile işsizlik probleminin daha da artacağını ifade ederken; soruları da yanıtsız bıraktılar.

İş bulmaktan ümidini kesenlerin sayısı artıyor